Ισχυρισμός: Το ρωσικό πυραυλικό σύστημα Oreshnik παρουσιάζεται ως ένα πειραματικό όπλο που λειτουργεί χωρίς εκρηκτικά, διαθέτοντας εξαιρετική ταχύτητα (Mach 12) και καταστροφική ισχύ συγκρίσιμη με 5,5 τόνους εκρηκτικών. Υποστηρίζεται ότι λόγω των χαρακτηριστικών αυτών δεν μπορεί να αναχαιτιστεί από τα υπάρχοντα αντιπυραυλικά συστήματα. Επιπλέον, παρουσιάζεται ως ένα όπλο που μπορεί να αλλάξει τη φύση του πολέμου, προκαλώντας ζημιές σε πολλαπλάσιο βάθος σε σχέση με τους συμβατικούς πυραύλους, φτάνοντας έως και τα 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Τέλος, η δύναμη πρόσκρουσής του παρομοιάζεται με εκείνη ενός μετεωρίτη, ενισχύοντας την εικόνα ενός ασταμάτητου υπερόπλου
Συμπέρασμα: Το Oreshnik, αν και αποτελεί μια τεχνολογική εξέλιξη για το ρωσικό οπλοστάσιο, απέχει σημαντικά από τους εντυπωσιακούς ισχυρισμούς που το συνοδεύουν. Οι πραγματικές του δυνατότητες περιορίζονται από τεχνικούς παράγοντες και την μειωμένη του ακρίβεια. Είναι σαφές ότι το Oreshnik αποτελεί περισσότερο ένα εργαλείο προπαγάνδας, παρά ένα επαναστατικό όπλο που θα μπορούσε να αλλάξει τη φύση των σύγχρονων συγκρούσεων. Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν στο ελληνικό διαδίκτυο σχετικά με τις εντυπωσιακές του δυνατότητες δεν βασίζονται σε επιβεβαιωμένα δεδομένα.
Κυκλοφορεί στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης παραπληροφόρηση σχετικά με τις δυνατότητες του πυραυλικού συστήματος Oreshnik που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα από την Ρωσία.
Σύμφωνα με ανάρτηση στο ελληνικό διαδίκτυο, το ρωσικό πυραυλικό σύστημα «Oreshnik» περιγράφεται ως:
– Πειραματικό όπλο κινητικής ενέργειας χωρίς εκρηκτικά
– Με μάζα 7 κιλών
– Αναπτύσσει ταχύτητα 12 Mach
– Έχει ισχύ ισοδύναμη με 5,5 τόνους εκρηκτικών
– Μπορεί να διεισδύσει σε 100 μέτρα βάθος
– Δεν μπορεί να αναχαιτιστεί
Η συγκεκριμένη ανάρτηση ξεπερνά ακόμη και τα όρια της επίσημης ρωσικής προπαγάνδας, αποδίδοντας στον πύραυλο «Oreshnik» δυνατότητες και χαρακτηριστικά, που ούτε η ίδια η Ρωσία έχει επιβεβαιώσει.
Η εξέλιξη των γεγονότων και τα επιβεβαιωμένα στοιχεία
Στις 21 Νοεμβρίου 2024, το ρωσικό πυραυλικό σύστημα Oreshnik έκανε την πρώτη του επιχειρησιακή εμφάνιση στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η Ρωσία επέλεξε ως στόχο τις εγκαταστάσεις PA Pivdenmash στην πόλη Dnipr, εκτοξεύοντας τον πύραυλο από την περιοχή Astrakhan Oblast και συγκεκριμένα από το πεδίο εκπαίδευσης Kapustin Yar. Αρχικά, οι ουκρανικές αρχές θεώρησαν ότι επρόκειτο για διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM). Ωστόσο, σύντομα κατέστη σαφές ότι είχαν να αντιμετωπίσουν ένα νέο είδος όπλου: έναν βαλλιστικό πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς (IRBM), ο οποίος, παρά τον φαινομενικά καινοτόμο σχεδιασμό του, βασίζεται σε παλαιότερες στρατιωτικές τεχνολογίες. (Πηγή 1, Πηγή 2, Πηγή 3).
Οι Ισχυρισμοί της Ρωσίας
Η ρωσική ηγεσία, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Πούτιν, παρουσίασε το Oreshnik ως μια επαναστατική προσθήκη στο οπλοστάσιό της. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Ρωσίας, πρόκειται για ένα όπλο που λειτουργεί αποκλειστικά με κινητική ενέργεια, χωρίς τη χρήση εκρηκτικών, με δυνατότητα μεταφοράς φορτίου 1,5 τόνων. Υποστηρίζουν ότι η καταστροφική του δύναμη είναι συγκρίσιμη με αυτή ενός μετεωρίτη, ενώ η ταχύτητά του φτάνει τα Mach 10 (10 φορές την ταχύτητα του ήχου), καθιστώντας το – θεωρητικά – αδύνατο να αναχαιτιστεί από τα υπάρχοντα αμυντικά συστήματα (Πηγή 1, Πηγή 2)
Γράφημα που δείχνει την κατασκευή και λειτουργία του Oreshnik
Τι πραγματικά ισχύει
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι αρκετά διαφορετική από τους ρωσικούς ισχυρισμούς. Η πολεμική κεφαλή του Oreshnik ζυγίζει περίπου 815 κιλά, και ακόμη και με την υψηλή ταχύτητα του, η κινητική ενέργεια που παράγει ισοδυναμεί με περίπου 907 κιλά συμβατικών εκρηκτικών. Αυτό είναι πολύ λιγότερο από τις εντυπωσιακές δυνατότητες που διαφημίζει η Ρωσία (Πηγή).
Η επίθεση στο Dnipr αποκάλυψε τους περιορισμούς του συστήματος. Οι κεφαλές κατάφεραν να διαπεράσουν τις στέγες των κτιρίων, αλλά η συνολική καταστροφή που προκάλεσαν ήταν περιορισμένη. Μάλιστα, αρκετές κεφαλές αστόχησαν από τις προβλεπόμενες θέσεις τους, πλήττοντας κατοικημένες περιοχές και προκαλώντας περιορισμένες ζημιές (Πηγή).
Ανεπιβεβαίωτες δορυφορικές εικόνες του εργοστασίου Yuzhmash μετά τη χρήση του Oreshnik,όπου φαίνεται η περιορισμένη καταστροφή από το χτύπημα.
Παρά τους ρωσικούς ισχυρισμούς περί αδυναμίας αναχαίτισης, υπάρχοντα συστήματα όπως το SM-3 του Aegis, το Aegis Ashore και το Arrow 3 έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους απειλές. Επιπλέον, πολλές χώρες αναπτύσσουν νέες τεχνολογίες ειδικά σχεδιασμένες για την αντιμετώπιση υπερηχητικών απειλών (Πηγή).
Η πραγματική αξία του Oreshnik φαίνεται να έγκειται περισσότερο στον ψυχολογικό του αντίκτυπο, παρά στις πραγματικές του δυνατότητες. Λειτουργεί κυρίως ως μέσο ψυχολογικού πολέμου και προπαγάνδας, στοχεύοντας στον εκφοβισμό των αντιπάλων της Ρωσίας, ιδιαίτερα του ΝΑΤΟ (Πηγή).
Συμπέρασμα: Το Oreshnik, αν και αποτελεί μια τεχνολογική εξέλιξη για το ρωσικό οπλοστάσιο, απέχει σημαντικά από τους εντυπωσιακούς ισχυρισμούς που το συνοδεύουν. Οι πραγματικές του δυνατότητες περιορίζονται από τεχνικούς παράγοντες και την μειωμένη του ακρίβεια. Είναι σαφές ότι το Oreshnik αποτελεί περισσότερο ένα εργαλείο προπαγάνδας, παρά ένα επαναστατικό όπλο που θα μπορούσε να αλλάξει τη φύση των σύγχρονων συγκρούσεων. Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν στο ελληνικό διαδίκτυο σχετικά με τις εντυπωσιακές του δυνατότητες δεν βασίζονται σε επιβεβαιωμένα δεδομένα.
